Wychodzisz z domu – ignoruj swojego psa!
Wracasz do domu – ignoruj swojego psa!
A w międzyczasie ucz go wpatrywania się w siebie i nagradzaj to smakołykami.
Gdzie w tym wszystkim jest sens? Najpierw budujemy u psa totalną zależność, każemy mu się wpatrywać w nas w trudnych, stresujących sytuacjach (słynna komenda 'patrz’ na mijanie psów, rowerów itp. itd.), a potem nagle, biegając rano po domu w gorączkowych przygotowaniach do pracy, nie zwracamy na niego najmniejszej uwagi, po czym z trzaskiem zamykamy drzwi i co? Oczekujemy, że nasz pies przyjmie to ze stoickim spokojem, a mamy wokalizacje, niszczenie, bieganie po domu. IGNORUJEMY go, bo przecież tak nam powiedziano, że pies musi się nauczyć, że nasze wyjście z domu to nic takiego. Zgadza się, że nasze wyjście to nic nadzwyczajnego, tylko czy dla TAKIEGO psa to jasny i zrozumiały komunikat? Czy kompletny brak uwagi nauczy go spokoju? Przecież jak wrócimy z pracy to od nowa będziemy go bombardować prośbą o kontakt i uwagę!
Wracamy do domu – też IGNORUJEMY, bo pies ma nas witać na „spokojnych emocjach”. Jak ma być do cholery spokojny, jeśli 10h siedział sam w domu i po prostu, najzwyczajniej w świecie cieszy się, że nas widzi!
Psy to istoty społeczne, nie przywykłe do samotności. Psy wolno żyjące i półdzikie, witają się z członkami swojej grupy społecznej. Ba! Nawet wilki mają swoje rytuały powitalne, jeśli już ktoś lubi się powoływać na teorię dominacji.
Nie ma nic złego w odpowiedzi na komunikaty swojego psa. Nie ma nic złego w pożegnaniu, jak i powitaniu, o ile oczywi
ście my sami, naszymi emocjami nie wywalamy psa w kosmos! Nasz spokój i opanowanie, udzieli się także jemu.
Jeśli trzeba, pomóż swojemu psu zejść z emocji, ale nie ignoruj!
Wczoraj poznałam piękną i eteryczną charcicę Zoję 😍 Sunia z adopcji, ma problem z zostawaniem w domu, niemniej nie jest to typowy pies z widocznymi na pierwszy rzut oka skłonnościami do lęku separacyjnego. Samodzielna, nie uzależniona od opiekuna, spokojna i zrównoważona, ale też bardzo wesoła. Będziemy u niej budować poczucie bezpieczeństwa i umiejętność zostawania samej w domu, krok po kroku.
I od wczoraj Pańcia, także ku swojej radości, zdecydowanie może się z nią żegnać oraz witać! 